Znów jesteś w aptece i odbierasz swoje leki. Uśmiechasz się i mówisz „dziękuję”. Ale coś się zmieniło i zaczynasz zadawać sobie pytanie: „Dlaczego wciąż je biorę?” Jeśli myśl ta pojawia się coraz częściej i zaczynasz zastanawiać się, co naprawdę robią z Twoim umysłem, zdrowiem i przyszłością – ten artykuł jest właśnie dla Ciebie. Przeanalizujemy, jak rozpoznać dobry moment na odstawienie leków, kiedy lepiej poczekać, i co zrobić, gdy zdecydujesz się na ten krok.
Najpierw musisz się zastanowić, dlaczego chcesz odstawić leki. Przez lata pracy słyszałem wiele powodów:
Niektórzy chcą odkryć, kim są bez leków – czują, że stracili siebie pod ich wpływem.
Inni narzekają na znieczulenie emocjonalne – dystans, brak uczuć.
Często pojawiają się też skargi na obniżone libido.
Wielu ludzi nie chce być zależnych od leku, żeby mieć dobre samopoczucie.
Coraz więcej osób zastanawia się nad długofalowym wpływem takich leków – czy nie szkodzi mózgowi? Czy nie wywołuje pogorszenia funkcji poznawczych?
Bez wyraźnego “dlaczego” trudno będzie przetrwać zespół odstawieny po lekach, a bez właściwej metody – wręcz ryzykowne.
Musisz się tego nauczyć. Tapering to proces, który wymaga wiedzy. Niestety wielu lekarzy nie wie, jak to zrobić bezpiecznie więc warto przygotować się samemu.
Zarezerwuj czas. Zazwyczaj odstawienie po długim stosowaniu trwa od 1 do 2 lat. To normalny, zdrowy przebieg.
Przygotuj się na zmiany w stylu życia. Jeśli usunięcie leku zaburza stan stabilności emocjonalnej, trzeba zbudować alternatywne wsparcie: psychoterapię, ćwiczenia, zdrowe nawyki.
Bez powodu, bez wiedzy, bez wsparcia – łatwo się poddać.
Odpowiedz na trzy pytania:
Czy problem, dla którego zaczynałeś leki, już skończył się? Jeśli tak – możesz być już gotowy, aby próbować ich odstawienia.
Czy jesteś gotów zmienić nawyki i styl życia? Jeśli tak – wsparcie w zmianach stanowi fundament taperingu.
Czy masz naprawdę zapał i determinację na długi proces? W procesie taperingu będziesz musiał mu poświęcić sporo czasu i energii
Tak, na wszystkie – to znak, że powinieneś się nad tym poważnie zastanowić.
Jeśli w Twoim życiu jest chaos i stres: rozwód, sprawa sądowa, kryzys – to nie ten moment.
Jeśli nie wiesz, jak się za to zabrać: nie zaczynaj bez wcześniejszego przygotowania – ryzykujesz poważną destabilizacją układu nerwowego.
Jeśli nie masz wsparcia: niezależnie, czy to specjalista, partner czy przyjaciel – nie rób tego sam.
Strach to normalna reakcja – oznaka, że traktujesz sprawę poważnie. Odwaga to nie brak strachu, ale działanie mimo niego.
Może myślisz: „Co jeśli wszystko rozsypie się? Zrujnuję relacje, nie będę spać…” Jeśli jesteś w stanie stabilnym i działasz powoli, z wsparciem – takie obawy są zazwyczaj łatwiejsze do kontrolowania.
Inni mówią: „A co jeśli stopniowo nie dam rady zejść? Może coś ze mną jest nie tak?” Być może potrzebuje leków na stałe? Nie ma w tym nic złego, jednak wielu nigdy nie próbowało taperingu prawidłowo - z odpowiednim przygotowaniem i wsparciem.
Pomyśl: Co najgorszego może się stać? Jeśli zejdziesz trochę z dawki, odczujesz pogorszenie – wrócisz. Dowiesz się w ten sposób, że próbowałeś. I to jest zwycięstwo samo w sobie.
Problem zaczyna się, gdy próbujesz bez planu, schodzisz za szybko, doświadczasz pogorszenia i myślisz „To się nie udało” – zamiast zauważyć, że metoda była zła.
Warto nauczyć się taperingu z materiałów i poradników, np. Maudsley Deprescribing Guidelines a także znaleźć osobę towarzyszącą w procesie
© 2025 Protracted Withdrawal
ul. Rymarska 43
53-206 Wrocław
A website created in the WebWave website builder